HomeCiąża – objawy, pierwsza wizyta u lekarza, badania prenatalne i poród

Ciąża w wieku 39 lat – jakie badania prenatalne wykonać?

Badania prenatalne są szczególnie wskazane dla mam w wieku powyżej 35 lat, a więc i w ciąży w wieku 39 lat. Wynika to z większego ryzyka wystąpienia u dziecka zespołu Downa oraz innych chorób genetycznych. Jak zadbać o ciążę w wieku 39 lat? Jakie badania wykonać, aby zadbać o zdrowie dziecka i odzyskać spokój w związku z ciążą? Podpowiadamy.

Spis treści:

Ciąża w wieku 39 lat – jakie badania warto wykonać i dlaczego?

Badania prenatalne są zalecane w szczególności dla kobiet w ciąży w wieku powyżej 35. roku życia. Wynika to z powiązanego z wiekiem matki ryzyka urodzenia dziecka z chorobą genetyczną, np. zespołem Downa. I rzeczywiście, ryzyko wystąpienia trisomii 21 u dziecka wynosi [1]:

dla ciężarnej w wieku 36 lat – 1/300;
dla ciężarnej w wieku 40 lat – 1/100;
dla ciężarnej w wieku powyżej 45. roku życia – 1/20.

Tymczasem gdyby ta sama kobieta zdecydowała się na ciążę w wieku 20 lat, ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa wyniosłoby jedynie 1:1527 [2].

Ciąża w wieku 39 lat – jakie badania wybrać, aby upewnić się co do zdrowia dziecka?

Jak zadbać o ciążę w wieku 39 lat? Jakie badania wykonać, aby upewnić się co do zdrowia maluszka? Przyszła mama ma do dyspozycji:

badania przesiewowe (nieinwazyjne) – badania te pozwalają ocenić ryzyko wystąpienia różnych chorób u dziecka, jeśli dadzą nieprawidłowy wynik, niezbędna jest dalsza diagnostyka, która jest inwazyjne;
badania wolnego płodowego DNA, np. test NIFTY pro – są bezpieczne i jednocześnie mają wysoką czułość oraz pozwalają zbadać wiele chorób genetycznych i płeć. Ich prawidłowy wynik może pozwolić uniknąć amniopunkcji.
badania diagnostyczne (inwazyjne) – badania te polegają na analizie próbek pobranych bezpośrednio z otoczenia płodu. Wiążą się z ryzykiem 1-2% wystąpienia powikłań (w tym także utratą ciąży), jednak ich wynik umożliwia postawienie ostatecznej diagnozy.

Do badań nieinwazyjnych należą biochemiczne badania krwi i USG – np. test PAPP-a i USG genetyczne. Natomiast badania prenatalne inwazyjne to np. amniopunkcja lub biopsja kosmówki.

WARTO WIEDZIEĆ: nieinwazyjne badania prenatalne różnią się czułością – czasami zdarza się, że test PAPP-a wskaże na podwyższone ryzyko choroby, tymczasem badania diagnostyczne tego nie potwierdzą. Aby uniknąć niepotrzebnej amniopunkcji, przyszła mama może wykonać badanie wolnego płodowego DNA, które charakteryzuje wyższa czułość, np. test NIFTY pro.